رتبه بندی روش های تأمین مالی جهت بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری (مورد مطالعه: شهر اصفهان)

عناصر و فضاهای بافت شهری عمری محدود دارند و با گذشت زمان در اثر فرسودگی تدریجی ناشی از آب و هوا، حوادث طبیعی یا تخریب ناشی از موجودات زنده و به ویژه تخریب های ناشی از کارهای انسان همیشه نیاز به بهسازی و نوسازی داشته و دارند. اما سرمایه ی مورد نیاز جهت بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری بسیار هنگفت است به طوری که به تنهایی در توانایی دولت و شهرداری ها نبوده و سیستم بانکی نیز به دلیل محدودیت در توزیع اعتبارات به تنهایی قادر به فراهم آوردن سرمایه ی مورد نیاز نمی باشد. لذا نیاز است سرمایه ی مورد نیاز با مشارکت بخش خصوصی و با استفاده از روش های تامین مالی مناسب و از کانال بازارهای مالی ایجاد شود. در تحقیق حاضر ابتدا مهمترین روش های تامین مالی جهت بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری و عمده معیارهای تاثیرگذار جهت انتخاب روش تامین مالی مناسب، از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی استخراج شده است. سپس از طریق پرسشنامه ای که بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی ahp، تنظیم شده بود، ترجیحات کارشناسان سرمایه گذاری و مالی از طریق مقایسات زوجی معیارها و روش های تامین مالی نسبت به هر کدام از معیارهای تحقیق، استخراج شد. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و به کمک داده های مربوط به مقایسات زوجی استخراج شده از پرسشنامه، وزن های نسبی معیارهای تاثیرگذار و وزن های نسبی روش های تامین مالی نسبت به هر کدام از معیارهای تحقیق بدست آمد. سپس با ادغام وزن های نسبی بدست آمده، وزن نهایی روش های تامین مالی بر حسب مجموعه ی معیارهای تحقیق، به عبارتی رتبه بندی روش های تامین مالی بکار رفته در تحقیق حاضر، حاصل شد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، مهمترین روش های تامین مالی جهت بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری، شامل: اوراق مشارکت، فروش متری، سهامدار پروژه، اخذ تسهیلات از بانک و روش سرمایه گذاری بخش خصوصی است. عمده معیارهای تاثیرگذار نیز شامل: ریسک کمتر، نرخ بازده بیشتر، مشارکت بیشتر بخش خصوصی، هزینه ی مالی کمتر، هزینه ی فرآیند تامین وجوه کمتر و سقف تامین وجوه بیشتر است. رتبه بندی معیارها نشان می دهد، با اهمیت ترین معیار ها از دید کارشناسان مالی و سرمایه گذاری، معیارهای نرخ بازده بیشتر، مشارکت بیشتر بخش خصوصی و سقف تامین وجوه بیشتر با وزن های نسبی 289/0، 259/0 و 223/0 بوده و سه معیار مربوط به هزینه ها و ریسک کمتر، وزن های نسبی و نتیجتا اهمیت نسبی کمتری داشته اند. از بین روش های تامین مالی عنوان شده، نتایج تحقیق دو روش اوراق مشارکت و سرمایه گذاری بخش خصوصی را با وزن های نهایی به ترتیب 323/0 و 235/0 را توصیه کرده و سه روش سهامدار پروژه، فروش متری و اخذ تسهیلات از بانک وزن های نهایی کمتری بدست آورده اند.